W pierwszej części artykułu Prima Plug & Talk pokazaliśmy, co trzeba zrobić, gdy wyjmiemy już Primę z pudełka: Jak ją powiesić na ścianie, jak zapewnić jej prawidłowe uziemienie, a następnie – jak przyłączyć poszczególne linie i zacząć rozmawiać. Prima jest Plug & Talk, czyli gotowa do pracy zaraz po podłączeniu.
Czas na kolejny krok: pierwsze logowanie do centrali i przejrzenie jej ustawień domyślnych. Dzięki temu dowiemy się, jak Prima będzie działała, jeśli nic innego w niej nie zaprogramujemy albo jeśli w przyszłości zresetujemy ją do ustawień fabrycznych bez zapisania kopii swoich ustawień.
Pierwsze logowanie
Skoro przyłączyliśmy już wszystkie linie, to możemy zamknąć pokrywę i włączyć centralę. Primę konfigurujemy za pomocą komputera i przeglądarki internetowej (program do konfiguracji jest w samej centrali, nie trzeba niczego instalować na komputerze). Dotyczy to wszystkich modeli, również Primy mini.
Aby dostać się do Primy, trzeba ją podłączyć do firmowej sieci LAN (fot. 1) standardowym przewodem UTP lub FTP. Po poprawnym podłączeniu na obudowie centrali zaświeci się niebieska dioda ETH (fot. 2).
Czasem w niewielkiej firmie nie mamy sieci LAN. Wówczas centralę zaprogramujemy także po podłączeniu bezpośrednio do karty sieciowej komputera. Będziemy musieli zmienić w nim jednak tymczasowo adres IP. Powinien być z tej samej podsieci, czyli mieć taki sam początek, co adres IP centrali (patrz kolejny rozdział). Uwaga: jeśli po takim podłączeniu nie zapala się niebieska dioda na obudowie centrali, to najpewniej komputer nie potrafi wykrywać przeplotu w stosowanym przewodzie prostym. Należy wtedy użyć przewodu skrosowanego – więcej informacji o jego parametrach znajduje się w instrukcji instalacji.
Kiedy mamy już Primę podłączoną do sieci LAN lub karty sieciowej komputera, wpisujemy w przeglądarce adres centrali (fot. 3). Domyślny adres to: 192.168.1.250.
Co zrobić, gdy domyślny adres IP nie działa
Najczęściej do zalogowania wystarczy wpisać adres domyślny i hasło i przechodzimy od razu do konfigurowania. Jeśli zadziałało, możecie ominąć ten rozdział. Może się jednak zdarzyć, że w sieci LAN mamy odmienną numerację albo domyślny adres IP jest zajęty przez inne urządzenie. Poprośmy wówczas administratora sieci o podanie adresu IP przeznaczonego dla centrali.
Gdy już mamy właściwy adres IP, odłączamy z sieci LAN centralę i komputer, a następnie łączymy oba urządzenia ze sobą za pomocą przewodu Ethernet. W komputerze tymczasowo zmieniamy adres IP na adres z tej samej puli co adres domyślny centrali (np. 192.168.1.251). Następnie wpisujemy w przeglądarce adres domyślny centrali (192.168.1.250), logujemy się do niej i zmieniamy ustawienia na podane przez administratora (menu Administracja → Sieć, fot. 4).
Adres IP przypiszemy też w centrali ze zwykłego telefonu do niej podłączonego. Najpierw musimy wejść w tryb programowania centrali. W tym celu po podniesieniu słuchawki wybieramy funkcję *708. Podajemy hasło do logowania (domyślnie: 12345678), usłyszymy sygnał potwierdzenia (podwójne piknięcie). Teraz możemy programować centralę z telefonu. Wpisujemy 41, aby zmienić adres, oraz nowy adres IP z gwiazdkami w miejscach kropek. Na końcu dodajemy #. W całości będzie to wyglądało np. tak: 41 192*168*0*150#. Po zmianie centrala się zrestartuje. Jeśli tego nie zrobi, a w słuchawce usłyszymy sygnał potwierdzenia, będzie to znaczyło, że wpisaliśmy – ponownie lub przypadkowo – adres dotychczasowy, więc nic się nie zmieniło.
Podobnie zmieniamy adres maski podsieci. Wpisujemy: 42 „maska podsieci” #, np. 42 255*255*255*0# (po zaprogramowaniu centrala się zrestartuje).
Teraz już możemy podłączyć centralę z powrotem do sieci i zalogować się na właściwym adresie (oraz ponownie zmienić adres IP komputera, aby był w tej samej sieci co centrala).
Kod dostępu i licencje
Centralę będziemy konfigurować w Prima Web Konfiguratorze. Pierwsza uwaga – nie zdziwcie się, jeśli Wasz interfejs do konfiguracji będzie w innym kolorze niż prezentowany na zrzutach. W Centrala Prima – wiesz, którą wybrać? pokazywaliśmy trzy warianty kolorystyczne Web Konfiguratora, zależne od modelu.
Jeśli chcecie spróbować programowania centrali, a jeszcze nie macie swojej, zalogujcie się na testową Primę (kod dostępu: 12345678) i klikajcie do woli.
Nie zdziwcie się również, jeśli okno logowania centrali testowej wyświetli się po angielsku lub rosyjsku. Będzie to zapewne znaczyło, że ostatnio logował się do niej ktoś z zagranicy. Wpiszcie kod dostępu, a po zalogowaniu zmieńcie język, klikając odpowiednią flagę w dolnej części menu.
Gdy zalogujecie się po raz pierwszy do swojej centrali, skorzystajcie z przynajmniej jednego zalecenia, o którym pisaliśmy w 10 dobrych praktykach. Zmieńcie hasło domyślne na bezpieczniejsze. Robimy to w zakładce Administracja → Zmiana kodu dostępu. Opcja pojawi się po przejściu do ustawień zaawansowanych (link w górnej części strony, patrz fot. 5). Informacja dla tych, którzy właśnie próbują zmienić hasło na testowej Primie – zablokowaliśmy taką możliwość 😉
Jak pamiętacie być może z artykułu Na ile sposobów można złożyć Primę?, w centrali Prima w wyposażeniu bazowym są licencje na 2 porty VoIP i 4 kanały VoIP. Jeśli jednak razem z Primą lub Primą nano kupiliście dodatkowe licencje, wprowadzamy je dla Was już na etapie produkcji. Nic nie musicie robić, a zobaczycie je w zakładce Administracja → Licencje (fot. 6).
Również w tym oknie wprowadzicie w przyszłości samodzielnie wszelkie dodatkowe, później kupione licencje, np. na nagrywanie rozmów czy obsługę portów wideo. Co ważne, zostają one zapisane nawet po resecie centrali do ustawień fabrycznych.
Co mamy w centrali ustawione domyślnie
Centralka jest gotowa do działania, wszystkie licencje wpisane. Nim jednak zaczniemy coś ustawiać, wypadałoby wiedzieć, co jest ustawione domyślnie, chociażby:
- jakie są numery telefonów podłączonych do centrali,
- jakie uprawnienia mają użytkownicy,
- co może abonent uprzywilejowany,
- które telefony będą dzwoniły,
- wg jakich taryf będą rozliczane rozmowy wychodzące,
- pod jakim numerem znaleźć pocztę głosową,
- oraz najważniejsze – jak dzwonić „na miasto”.
Numery telefonów
Fabryczna numeracja analogowych telefonów wewnętrznych zaczyna się od 20. Jeśli więc mamy np. Primę mini w konfiguracji 2 linie miejskie i 6 wewnętrznych, to podłączone telefony będą miały numery 20–25. Potem możemy je oczywiście zmienić na dowolne składające się z 1–4 cyfr oraz dodać własne opisy (opis domyślny: Abonent xx), np. nazwiska osób korzystających z danych aparatów. Numery telefonów VoIP nadajemy samodzielnie. Numery wewnętrzne zobaczymy w zakładce Abonenci wewnętrzni → Uprawnienia (fot. 7, 8).
Przy zmianie numerów wewnętrznych miejmy na uwadze wpisane w centrali domyślnie numery alarmowe (112, 997, 998, 999 – fot. 9). Są to numery, na które każdy użytkownik dodzwoni się bez wybierania numeru „wyjścia na miasto”, nawet jeśli ma zablokowaną możliwość wykonywania innych połączeń zewnętrznych. Jeśli chcemy korzystać z szybkiego dostępu do służb ratowniczych, numery wewnętrzne nie mogą się tak samo zaczynać ani być krótsze od alarmowych. Dlatego więc np. numerów 1, 11, 1122, 9 czy 99 nie zastosujemy, ale 13, 98, 993 lub 9123 – już tak.
Dostępne linie miejskie
Na stronie Uprawnienia (fot. 7, 8) zobaczymy też, jakie linie miejskie są dostępne dla poszczególnych abonentów. Domyślnie aktywna dla wszystkich użytkowników będzie linia analogowa z wyposażenia bazowego oznaczona jako CO1 (fot. 7). Jak pisaliśmy w artykule Na ile sposobów można złożyć Primę? – centrala Prima nano nie ma w konfiguracji bazowej żadnych analogowych linii miejskich. Wówczas centrala aktywuje domyślnie linię z obsadzonego slotu (A lub B), a jeśli są obsadzone oba – ze slotu A. Widzimy to na przykładzie z fot. 8, gdzie w centrali Prima nano znajdują się dwie karty GSM).
Podobnie będzie w przypadku wszystkich typów linii miejskich (analogowych, ISDN, GSM) – informacja o nich pojawi się w nagłówku kolumny Dostępne linie, o ile znajdują się w wyposażeniu centrali. Ponadto jeśli w centralach Prima i Prima nano dodamy konta VoIP – również dla nich pojawi się odpowiednia kolumna. Żadna z tych linii dodatkowych nie będzie jednak przydzielona użytkownikom domyślnie.
Abonent uprzywilejowany i dostęp do poczty
Na zrzutach z fot. 7 i 8 widzicie jeszcze dwa domyślne uprawnienia wszystkich abonentów. Jeden dotyczy nadania statusu abonenta uprzywilejowanego, a drugi – dostępu do poczty głosowej. Oba są domyślnie wyłączone.
Dostęp do poczty głosowej, czyli możliwość odsłuchiwania nagranych wiadomości, jest znany wszystkim z telefonów komórkowych. W centralach Prima i Prima nano jest dostępny nieodpłatnie dla wszystkich. Powiedzmy jednak, na czym polega uprzywilejowanie abonenta.
Otóż abonent uprzywilejowany może:
-
przełączyć rozmowę na inny numer zewnętrzny. Oznacza to, że jeśli dzwoni klient, który koniecznie chce rozmawiać z nieobecnym kolegą, abonent uprzywilejowany przełączy taką rozmowę np. na telefon komórkowy kolegi. Jeśli nie jest uprzywilejowany, przełączy co najwyżej na inny wewnętrzny numer centrali. Warto przy okazji wspomnieć, że takie rozmowy przełączane na numery miejskie są zaliczane na konto centrali jak połączenia wychodzące. Ze względów bezpieczeństwa ich czas jest ograniczony do 16 minut. Pod koniec takiego połączenia w czasie ostrzegawczego pikania należy nacisnąć *, aby przedłużyć rozmowę o kolejne 16 minut. W przeciwnym razie centrala ją rozłączy;
Użytkownik uprzywilejowany może więcej. - zmienić z telefonu tryb pracy centrali. Tryby pracy określają, w jaki sposób centrala ma się zachowywać w danych godzinach czy dniach. Nocą odegra zapowiedź, że firma nie pracuje. W ciągu dnia będzie dzwonić np. do trzech osób odbierających połączenia. Te tryby ustawia się zazwyczaj tak, aby zmieniały się automatycznie. Jednak abonent uprzywilejowany może np. w czasie przerwy obiadowej czy nieoczekiwanego spotkania włączyć tryb, w którym będzie odgrywany komunikat o tymczasowej niedostępności pracowników i prośba o pozostawienie wiadomości w poczcie głosowej;
- wybierać kodem (*80) linię miejską, przez którą chce uzyskać połączenie z pominięciem ustawień obowiązujących wszystkich użytkowników. Skorzysta z tego, jeśli chce zadzwonić na numer komórkowy i zrobić to przez konkretną kartę GSM. A także wtedy, gdy chce się zaprezentować konkretnym numerem.
Co jeszcze mogą abonenci
Nie wszystkie uprawnienia są na tyle istotne, by były od razu widoczne. Kiedy klikniemy w wiersz danego użytkownika, otworzy nam się strona z jego wszystkimi uprawnieniami (fot. 10). Domyślnie są włączone:
- wysyłanie do innych abonentów numeru, aktualnej daty i czasu oraz opisu abonenta (CLIP FSK);
- dostęp do linii miejskiej CO1;
- rejestracja połączeń wychodzących, umożliwiająca ich późniejsze rozliczenie;
- sygnalizacja połączenia oczekującego – jeśli w trakcie prowadzonej rozmowy ktoś chce się dodzwonić z drugiej linii, użytkownik usłyszy w słuchawce pikanie.
Ponadto można ustawić:
- blokadę na dany typ połączeń (numerów), aby abonent nie mógł dzwonić np. za granicę lub na numery wysokopłatne;
- możliwość zajmowania (rezerwacji) linii miejskich;
- numer gorącej linii. To numer, z którym centrala będzie dla danego użytkownika zestawiała automatycznie połączenie zaraz po podniesieniu przez niego słuchawki albo – przy zaznaczeniu opcji zwłoka – poczeka chwilę, by dać użytkownikowi możliwość wyboru innego numeru. Gorącą linię ustawia się tylko dla zwykłych telefonów analogowych, ponieważ centrala nie wie, kiedy jest podniesiona słuchawka telefonu VoIP;
- jeśli do portu podłączony jest bramofon, a nie telefon, również w uprawnieniach danego numeru należy to zaznaczyć;
- jeśli w centrali korzystamy z numerów wielokrotnych MSN/DDI, to tu będziemy je przyporządkowywać.
Jeśli do centrali wpiszemy licencje na nagrywanie, w uprawnieniach pojawi się dodatkowe okienko pozwalające zaznaczyć, że rozmowy danego abonenta mają być nagrywane (fot. 11). Domyślnie nagrywanie nie będzie włączone.
Które telefony dzwonią
To, w jaki sposób centrala ma kierować ruch przychodzący do poszczególnych osób, ustawiamy w tzw. Schematach dzwonienia (Dystrybucja ruchu → Schematy dzwonienia, fot. 13). Mamy ich do dyspozycji sześć.
Domyślnie dla wszystkich linii jest ustawiony Schemat dzwonienia 1, co zobaczymy w zakładce Dystrybucja ruchu → Ruch przychodzący (fot. 12).
W ustawieniach fabrycznych dzwonienie odbierają użytkownicy telefonów nr 20 i 21, nazywani abonentami głównymi. I jak widzimy na fot. 13, dla wszystkich schematów dzwonienia, w tym dla obowiązującego Schematu 1, domyślnie w kolumnie Abonenci główni są wpisane wszędzie tylko te dwa pierwsze telefony.
Co w tym czasie słyszy dzwoniący
Dzwonią telefony 20 i 21, a co w tym czasie słyszy i może zrobić dzwoniący? Popatrzmy nadal na fot. 13:
Widzimy, że nie jest odgrywana żadna zapowiedź, w związku z tym dzwoniący nie ma możliwości samodzielnego wybrania numeru wewnętrznego, czyli skorzystania z funkcji DISA (Direct Inward System Access, systemu bezpośredniego dostępu). Musi czekać. Słyszy zwrotny sygnał dzwonienia. Na pocieszenie, jeśli centrala nie zgłosiła się zapowiedzią, to tak, jakby nikt nie podniósł słuchawki, więc operator telekomunikacyjny nie naliczy dzwoniącemu kosztów rozmowy.
Jeśli żaden z abonentów głównych nie odbierze połączenia, nie będzie ono przekazane na żaden inny numer wewnętrzny (Abonenci rezerwowi), bo nie są oni domyślnie ustaleni. Co więc centrala zrobi z połączeniem, co do którego nie ma dalszych wskazówek? Rozłączy 🙂 A przecież nie zawsze będziemy chcieli, aby tak się stało. W kolejnym odcinku cyklu wrócimy do tematu i pokażemy, co zrobić, żeby lepiej potraktować dzwoniącego i pozwolić mu z kimś porozmawiać.
Które rozmowy są rejestrowane i jak są rozliczane
O samej taryfikacji rozmów, czyli przyporządkowywaniu poszczególnym użytkownikom czasu i kosztów rozmów, zapewne będziemy jeszcze pisali. Obecnie, gdy taryfy są coraz bardziej płaskie i koszt rozmów spadł dla wszystkich typów połączeń, precyzyjne rozliczanie kosztów wykonywanych rozmów straciło na znaczeniu. Istotniejszy staje się czas trwania połączeń, ich liczba i częstotliwość, ale także np. czas reakcji na dzwoniący telefon.
We wszystkich modelach centrali wgrywamy zestaw przykładowych taryf najważniejszych krajowych operatorów, który można sobie potem dowolnie zmieniać zgodnie z umową podpisaną z operatorem.
Domyślnie dla wszystkich abonentów jest włączona rejestracja połączeń wychodzących (fot. 10). Zapisywane są:
- typ rozmowy (przychodzące/wychodzące),
- linia miejska, przez którą odbyło się połączenie,
- numer użytkownika inicjującego rozmowę,
- numer zewnętrzny, z którym rozmawiał,
- kiedy i jak długo trwało połączenie,
- ile to będzie kosztować.
Domyślny tryb pracy centrali
W zakładce dotyczących dystrybucji ruchu (fot. 12) widzieliśmy też, że domyślnie jest włączony Tryb 1. Tryby pracy pojawiają się dopiero wtedy, gdy przejdziemy do ustawień zaawansowanych. Dni i godziny obowiązywania poszczególnych trybów zobaczymy w zakładce Inne → Tryby pracy (fot. 14). Zakładki z trybami pracy będą się pojawiać przy niektórych ustawieniach – ruchu przychodzącego czy uprawnień abonentów.
Tryb 1 jest trybem podstawowym, który „obowiązuje poza pozostałymi trybami”. Co to oznacza w praktyce? Jeśli nie dodamy żadnych innych ustawień, np. dla dni świątecznych czy nocy, to centrala zawsze będzie w tym trybie działała. Jeśli pominiemy jakiś przedział czasowy – centrala też wróci wtedy do trybu 1.
A te tryby według jakiego czasu?
Ktoś mógłby zapytać, skąd centrala będzie wiedziała, która jest godzina. Czas ustawiamy podczas testów na etapie produkcji, a specjalna bateryjka dba o to, żeby był utrzymany. Jako że Primy najczęściej sprzedajemy w Polsce, programujemy czas aktualnie obowiązujący w naszym kraju. Domyślnie jest także włączona automatyczna zmiana czasu z zimowego na letni i z powrotem (fot. 15) – nic nie trzeba będzie przestawiać.
Wpisujemy także adres zewnętrznego serwera SNTP (Simple Network Time Protocol), z którym centrala może się synchronizować, gdyby zegar zaczął chodzić nieprawidłowo. Jednak domyślnie ustawiamy opcję synchronizacji wg informacji wysyłanych przez operatorów podczas połączenia (CLIP z połączenia). Dlaczego tak robimy?
Z myślą o użytkownikach, którzy z różnych względów – głównie bezpieczeństwa – nie chcą podłączać centrali do sieci Internet. Ponieważ wtedy centrala nie będzie miała dostępu do serwera czasu SNTP, nie zsynchronizuje się z nim. Ale wcześniej czy później ktoś do niej zadzwoni. Prima porówna wtedy swój czas z informacją wysyłaną przez operatora i w razie rozbieżności – zaktualizuje swój zegar.
Jak dzwonić na numery zewnętrzne
Dla porządku wspomnijmy jeszcze o dwóch domyślnych ustawieniach. Zobaczymy je w zakładce Inne → Ustawienia globalne.
Tu znajdziemy numer dostępu do skrzynki poczty głosowej (90) oraz domyślny numer „wyjścia na miasto”, czyli cyfrę, którą należy wcisnąć przed wybraniem numeru zewnętrznego. Domyślnie we wszystkich naszych centralach jest to „0” (fot. 16). Jeśli jednak ktoś woli „9”, to też może tak ustawić. Tylko musi pamiętać, że wtedy nie będzie mógł korzystać z numerów alarmowych zaczynających się od „9”. Centrala zresztą o tym ostrzeże, jak w przypadku innych konfliktów numerów.
Przeprowadźmy pierwszą rozmowę. Zadzwońmy na numer linii podłączonej jako CO1 i odbierzmy dzwoniący telefon wewnętrzny albo wybierzmy na nim numer zewnętrzny.
Pierwsze logowanie – podsumowanie
W pierwszej części Prima Plug & Talk opisaliśmy, jak podłączyć centralę, w drugiej – jak wygląda pierwsze logowanie. Zalogowaliśmy się do Primy na domyślny adres IP, pokazaliśmy, jak go zmienić na dowolny inny. Przejrzeliśmy podstawowe ustawienia fabryczne.
Zbiorczo wszystkie informacje o centrali zobaczymy w menu Administracja → Panel serwisowy (fot. 17). Znajdziemy tam:
- nr seryjny centrali telefonicznej,
- czas i datę,
- wersję oprogramowania,
- karty rozszerzeń,
- licencje,
- dostępne i aktualnie zajęte porty,
- dostępne i wykorzystane wiadomości w poczcie głosowej
- oraz wielkość plików i czas trwania zapowiedzi.
Informacje o centrali będą dostępne po wybraniu Ustawień zaawansowanych.
Wiemy już, co fabryka dała. W kolejnych artykułach z cyklu Prima krok po kroku pokażemy na konkretnym przykładzie (lub przykładach), co i jak zmieniać, aby dopasować możliwości tej małej, zgrabnej centralki do swoich potrzeb. Przykłady mogą być z Waszej praktyki. Jak mamy zorganizować ruch w Primie? Czego potrzebuje Wasza firma lub klient? Z czymś macie problem? Czekamy na komentarze 🙂
Pisała do Was:
Joanna Lewandowska
PS Masz firmę z branży teleinformatycznej i chcesz włączyć Primę do swojej oferty? Zapraszamy do kontaktu z Opiekunami Regionów. Zainteresowała Cię ta centrala? Zobacz, gdzie ją kupisz najbliżej (ceny producenta).
PS Jeśli spodobał Ci się ten wpis, pomóż nam go upowszechnić. Udostępnij w mediach społecznościowych, wyślij znajomym. Dziękujemy!
A na zakończenie mały dodatek. Za kulisami, czyli jak wygląda w praktyce przygotowywanie grafik na potrzeby m.in. bloga. Zapraszamy przy okazji do subskrybowania kanału Platan i włączenia tam obserwowania – wtedy żaden nowy film nie umknie:
